Soja bevat genoeg ruw eiwit en is goed verteerbaar voor melkkoeien. Het kan een goede aanvulling zijn in een maïsrijk rantsoen. Sojaschroot is ook een interessante aanvulling door de gelijkenis tussen het aminozuurpatroon en de melkeiwitten. Maar er zijn ook nadelen. Het importproduct ondergaat veel prijsschommelingen en zowel de teelt als het verbruik hebben een grote impact op milieu. Soja wordt ook vaak genetisch gemanipuleerd.
Bestendig sojaschroot
Onderzoek toont aan dat bestendig sojaschroot het verbruik van klassiek sojaschroot kan verlagen. Bij bestendig sojaschroot gebeurt de eiwitafbraak minder in de pens, eerder in de darm (bypass proteïnen). Hierdoor is er een grotere toevoer van darm verteerbaar eiwit. Merk op dat de aminozuur- en eiwitkwaliteit behouden wordt na het bestendig maken.
Om sojaschroot bestendig te maken, bestaan er twee processen. Dit kan met formaldehyde (Mervobest) of met een pentosesuiker (Proxysoy). ILVO heeft deze twee vormen van bestendig sojaschroot onderzocht in melkveerantsoenen. Bij deze proef gebruikte men 0,5 kg bestendig sojaschroot en een laag eiwit krachtvoeder om 1 kg soja te vervangen. De resultaten tonen aan dat de voederopname, de melkproductie en de vet- en eiwitgehaltes behouden blijven voor beide types in vergelijking met klassieke soja. De OEB van het totaalrantsoen moet wel in de gaten gehouden worden. Als je bestendig sojaschroot overweegt, moet er een evenwicht zijn tussen de benutting van dit krachtvoeder en het economisch voordeel, aangezien het bestendig maken 85 eur/ton kost.
Bijproducten van bio-ethanolproductie
Ook de bijproducten van bio-ethanolproductie (DDGS) zijn onderzocht als alternatief voor soja. We vergeleken twee verschillende gehaltes: 9 en 16%. Enkel het rantsoen met 16% DDGS geeft een merkbaar verschil op de melkproductie (+0,8 kg), het vetgehalte (-0,14%) en het ureum (+23 g).
DDGS zijn niet altijd van dezelfde grondstoffen afkomstig. Dit gaf aanleiding tot een volgende proef, waarbij tarwe-DDGS vergeleken werd met maïs-DDGS. DDGS op basis van maïs vertoont een hoger vetgehalte dan die op basis van tarwe. Wat de valorisatie door melkkoeien betreft, geven de resultaten aan dat er geen invloed is op de voederopname, nul tot licht positief effect op de melkproductie en een verhoging van het eiwitgehalte. In beide gevallen resulteert het gebruik van DDGS in een lager verbruik van krachtvoeder.
Draf en koolzaadschroot
Twee rantsoenen met draf zijn getest. Het ene rantsoen met koolzaadschroot, het andere met sojaschroot. De melkprestaties wijzigden niet. De impact op de methaanproductie was opvallend positief bij het rantsoen op basis van draf en koolzaadschroot (-13%), en de globale uitstoot van broeikasgassen (-33%).
Getoaste veldbonen
ILVO onderzocht veldbonen getoast door de firma ProtéaThermic op een melkveebedrijf. Uit analyse van de voederwaarde blijkt dat het darm verteerbaar eiwit steeg met zo’n 11 tot 28 %. Het toasten kost zo’n 240€/uur. Dit komt overeen met 60€/ton met een gemiddelde van 4 ton/uur.
Meer info
PROTECOW vond vijf alternatieven voor een (gedeeltelijke) vervanging van sojaschroot in het rantsoen.
>> Meer details over deze en andere oplossingen vind je in de rubriek documenten. We bundelden de voor- en nadelen per alternatief in een handige technische fiche per alternatief.